ನೆನಪು ....

ನೆನಪು ...

ಸಾಯುತ್ತೇನೆಂದು ತಿಳಿಯದ
ಅವಳು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ತಾನೇ
ಮದುವೆಗೆ ಹೋಗಿ ಬಂದು
ಕಳಚಿ ಬಿಸುಟ ನೀಲ ರೇಷಿಮೆ ಸೀರೆ,
ಇನ್ನೂ ಲಾಕರಿನಲಿ ಭದ್ರಪಡಿಸದ ಒಡವೆ,
ಹರಡಿದ್ದ ಕ್ಲಿಪ್ಪು, ಪೌಡರ್, ಒಣಹೂವು,
ಮೂಲೆಯಲಿ ಕಳಚಿದ ಮ್ಯಾಚಿಂಗ್ ಚಪ್ಪಲಿ;

ಮನೆಯ ತುಂಬ ಇನ್ನೂ ಮಾಸದ
ಅವಳು ಮೊನ್ನೆ ತಾನೇ ಮಾಡಿಟ್ಟ
ಸಾರಿನ ಪುಡಿಯ ಪರಿಮಳ,
ಒಣಹಾಕಿದ್ದ ಬಟ್ಟೆಗಳ ರಾಶಿ,
ಮಡಿಸದೇ ಬಿಟ್ಟ ಮೃದು ಹೊದಿಕೆ,
ಅವಳು ಮಲಗಿದ್ದ ನಲುಗಿದ ಹಾಸಿಗೆ,
ಅವಳೊರಗಿ ಕೂತಿದ್ದ ಕುರ್ಚಿ;

ಈ ಕೋಣೆಯಲಿ ಬೀಡುಬಿಟ್ಟ ಅವಳ ಮುನಿಸು,
ಆ ಕೋಣೆಯಲಿ ಅಡಗಿ ಕೂತ ಅವಳ ಕನಸು,
ಇಲ್ಲೇ ಈ ಅಡುಗೆ ಕೋಣೆಯಲಿ ನಕ್ಕ ನಗು,
ಬಚ್ಚಲಿನಲಿ ಅವಳ ಗುನುಗು ರಾಗ,
ಹಿತ್ತಲಿನಲ್ಲಿ ಎದೆ ಕಲಕುವ ಬಿಕ್ಕು,
ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಅಡಗಿ ಕೂತ ಅವಳ ತಳಮಳ, ವಿಷಾದ,
ತುಂಟತನ, ಮೃದು ಪಾದದ ಹೆಜ್ಜೆ ಸದ್ದು ...

ಅಯ್ಯೋ ನೋಯಿಸುತ್ತವೆ ಎಲ್ಲ ನೆನಪುಗಳು,
ಸುಟ್ಟುಬಿಡಬೇಕಿತ್ತು ಎಲ್ಲವನೂ ಅವಳೊಡನೆಯೇ...
ಚಟ್ಟದ ಮೇಲೆ ಎಲ್ಲ ಒಟ್ಟಿ
ಛಟ್ಟಂತ ಸಿಡಿವ ಮೂಳೆಗಳೊಡನೆ
ಸುಟ್ಟು ಬೂದಿಯಾಗಿಸಬೇಕಿತ್ತು
ಎದೆಕೊರೆವ ಎಲ್ಲ ನೆನಪುಗಳನ್ನೂ ...

ಹೀಗೆಂದುಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲೇ ಕಂಡಿತು
ಅವಳು ಮುತ್ತಿಡುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ಗಲ್ಲ, ತುಟಿ
ಅವಳ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ಕೈಗಳು,
ಅವಳು ಕೆದರುತ್ತಿದ್ದ ತಲೆಗೂದಲು,
ಅವಳಲ್ಲಿ ಬೆರೆಯುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ದೇಹ,
ಅವಳಾಡುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ಬೆರಳುಗಳು,
ಅವಳು ಓಡಾಡುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನ ಒಳಕೋಣೆ ...

ನೆನಪುಗಳೇ ಹೀಗೆ ... ಒದ್ದೆ ಒದ್ದೆ ..
ಹಸಿ ಹಸಿ ಕಟ್ಟಿಗೆಯಂತೆ ...
ಹೊತ್ತಿ ಉರಿಸುವುದು ಸುಲಭವಲ್ಲ ...

ಭಾರತಿ ಬಿ.ವಿ.